Bheed Movie Review: दिग्दर्शक अनुभव सिन्हा हे हिंदी चित्रपटातलं असं नाव आहे ज्यांच्या चित्रपटांना खऱ्या अर्थाने समाजाचा आरसा म्हणता येईल. आजवरच्या त्यांच्या चित्रपटातुन त्यांनी ऱ्हास होत चाललेल्या मानवी आणि सामाजिक मुल्यांकडे समाजाचे, प्रेक्षकांचे लक्ष वेधले आहे.

मुल्क, आर्टिकल 15, थप्पड यांसारख्या चित्रपटात त्यांच्यातला प्रतिभावान दिग्दर्शक प्रेक्षकांनी अनुभवला आहे.

कथेची आणि कलाकारांची निवड, कॅमेऱ्याची भाषा आणि पटकथेची मांडणी, धक्कातंत्र या सर्वच बाबतीत अनुभव सिन्हा आपली शक्ती पनाला लावतात. आज 24 मार्च रोजी रिलीज झालेला त्यांचा भीड हा बहुचर्चित चित्रपट कसा आहे? चला पाहुया

'घर से निकल कर गये थे, घर से ही आ रहे हैं और घर ही जा रहे हैं'. भिडमधील एका स्थलांतरित कामगाराचा हा संवाद चित्रपट संपूनही तुमच्या डोक्यात रूंजी घालायला लागतो .

2020 मधील पहिल्या कोरोनाव्हायरस लॉकडाऊन दरम्यान अभूतपूर्व सामूहिक स्थलांतराच्या दरम्यान घडलेल्या भयानक घटनांचे वर्णन करताना, अनुभव सिन्हा यांनी भीड कमालीच्या प्रामाणिकपणे मांडलेला आहे.

अनुभव सिन्हाच्या दिग्दर्शनाच्या शैलीचा मान राखत चित्रपट धक्कातंत्राचा नेमका वापर करत पुढे जातो. कोविडच्या काळात हजारो स्थलांतरितांना झालेल्या वेदना आणि अपमान पाहून तुम्ही भावनिक होता.

24 मार्च 2020 रोजी, जेव्हा देशव्यापी लॉकडाऊन जाहीर करण्यात आला आणि कोरोनाव्हायरसचा प्रादुर्भाव रोखण्यासाठी राज्याच्या सीमा बंद करण्यात आल्या, तेव्हा कामाच्या शोधात शहरांमध्ये स्थलांतरित झालेल्या अनेक स्थलांतरितांना त्यांच्या मूळ गावी परत जाण्यास भाग पाडले गेले.

या स्थलांतरित कुटुंबांना नेमका काय त्रास सहन करावा लागला, याचा दिग्दर्शक अनुभव सिन्हा यांनी मांडलेला हा लेखाजोखा.

सिन्हा यांनी केवळ सांगण्यासाठी एक कठीण कथाच निवडली नाही तर ते तितकाच कठीण काळ बनवण्याची खात्री त्यांनी दिली आहे. हा चित्रपट तुम्हाला आतुन बाहेरुन हलवून सोडतो

त्यांनी त्या काळातल्या घटना थेटपणे काळ्या आणि पांढऱ्या रंगात रंगवल्या आहेत. तुम्ही कथेत गुंगत राहता आणि भिड तुम्हाला श्वास घेऊ देत नाही. कित्येक प्रसंग तुम्हाला, गुदमरुन सोडतात, अनेक प्रसंगातून तुमचे आतडे पिळवटून निघते

या कामगारांच्या व्यथा आणि दुर्दशा दाखवताना सिन्हा कोणताही संयम दाखवत नाहीत. रेल्वे रुळांवर झोपलेले प्रवासी आणि रेल्वेने पळून जाणे, पायाची नखं आणि जखमा झालेल्या तळव्याने रक्तस्त्राव करत मैलभर अनवाणी चालणारी कुटुंबं, भुकेलेली मुलं रडणारी आणि त्यांच्या असहाय मातांकडून मारलेली, जेवणाची व्यवस्था करण्याचा प्रयत्न करणारा पहारेकरी, लपून बसलेले लोक अशी धक्कादायक दृश्ये.

सिमेंट मिक्सरमध्ये लपून बसलेले कामगार, आजूबाजूच्या प्रत्येकाला खाऊ घालणारे मुस्लिम , परंतु तरीही त्यांना सन्मान देण्याऐवजी अपमानित केले जातात. जरी सिन्हा धक्कादायक दृश्यांमध्ये रक्त दिसले नाही तरी प्रेक्षक अस्वस्थ होतात. तरीही तुम्हाला त्याच्या कथेचा प्रभाव जाणवतो.

 संकटाच्या वेळी आपल्या घरी पोहोचण्याच्या इच्छेने दिवस आणि रात्र चाललेल्या स्थलांतरित कामगारांच्या संघर्षापेक्षा भिड अधिक आंतरिक गुंतागुंतीला आणि सामाजिक पक्षपातांवर प्रकाश टाकतो आणि लढतो.

सूर्य कुमार सिंग टिकस (राजकुमार राव) या तरुण पोलिसाच्या कथेद्वारे आपल्याशी बोलतो, ज्याला आता बंद झालेल्या राज्याच्या सीमांपैकी एका चेकपोस्टचा इन्चार्ज बनवण्यात आलं आहे. 

तो रेणू शर्मा (भूमी पेडणेकर) च्या प्रेमात आहे जी एक डॉक्टर आहे आणि सध्या चेक-पोस्टवर अडकलेल्या लक्षणे असलेल्या रुग्णांची काळजी घेत आहे. सिंग साब (आदित्य श्रीवास्तव) आहे जो रावचा अधीनस्थ आहे परंतु स्पष्टपणे मिळालेल्या आदेशांचे पालन करू इच्छित नाही.

 बॅरिकेडिंगच्या पलीकडे असलेल्या स्थलांतरितांमध्ये, तिच्या फॉर्च्युनरमध्ये उच्चभ्रू वर्गातील दिया मिर्झा आहे, जो ड्रायव्हर कनैया (सुशील पांडे) पोलिसांना सीमा ओलांडण्यासाठी लाच देण्याची ऑफर देतो तेव्हा ती तटस्थ राहते.

त्यानंतर येतात त्रिवेदी बाबू (पंकज कपूर) आहे ज्यांना फक्त आपल्या आजारी भावाला वाचवायचे आहे आणि बसमधील सहप्रवाशांना जवळच्या बंद मॉलमधून जेवण मिळवून द्यायचे आहे. 

गोष्ट विलक्षण एक तरुण मुलगी तिच्या मद्यपी वडिलांना सायकलवरून घेऊन जात आहे. या सगळ्यात विधी त्रिपाठी (कृतिका कामरा) एक टीव्ही पत्रकार म्हणून हे सगळं कव्हर करते.

ती कॅमेरामन नासीर मुनीरच्या कॅमेऱ्याच्या लेन्समधुन ही सगळी व्यथा समाजाला दाखवत राहते. गोष्ट भिडते आणि तुम्हाला विचार करायला भाग पाडते..जरूर पाहा भीड