Sameer Amunekar
सह्याद्रीच्या कुशीत दडी मारून बसलेले, हिरव्यागार निसर्गाने नटलेले कोकणातील लहुळसे हे छोटेसे गाव म्हणजे निसर्गप्रेमींसाठी स्वर्गच आहे.
उंचसखल डोंगररांगा, घनदाट जंगल, आणि स्वच्छ झऱ्यांच्या सतत वाहणाऱ्या पाण्याचा गूंज — या साऱ्या गोष्टी मिळून लहुळसेला एक वेगळीच ओळख देतात.
कोल्हापूर आणि रत्नागिरीच्या सीमेवर वसलेले हे गाव वर्षभर हिरवाईने नटलेले असते. पावसाळा आला की येथे निसर्ग आपला जणू रंगोत्सव साजरा करतो.
येथील पाण्याचे झरे विशेष प्रसिद्ध आहेत. सह्याद्रीच्या डोंगरकड्यांमधून येणारे हे झरे वर्षभर गार आणि स्वच्छ पाणी पुरवतात. उन्हाळ्यात देखील येथे पाण्याचा तुटवडा भासत नाही.
झऱ्यांच्या काठावर उमलणारी रानफुले, डोंगर उतारावर पसरलेली हिरवीगार शेते, आणि झाडाझुडपांमधून ऐकू येणारा पक्ष्यांचा किलबिलाट — ही सगळी दृश्ये पर्यटकांच्या मनाला वेड लावतात.
लहुळसे गाव अजूनही शहरीकरणाच्या गडबडीत अडकलेले नाही. इथे अजूनही मातीच्या घरांना, गवताच्या छपरांना, आणि गावच्या वेशीवरील वडाच्या झाडाला महत्व आहे.
पावसाळ्यात लहुळसे हे जणू निसर्गचित्र बनते. धुक्याच्या पदराखाली दडलेले डोंगर, पावसाच्या थेंबांनी ओथंबलेली झाडे, आणि झऱ्यांतून वाहणारे फेसाळ पाणी हा सारा देखावा पर्यटकांना पुन्हा पुन्हा येथे खेचून आणतो.